Bolko I Surowy (ok.1252-56 – 1301) – twórca księstwa świdnicko-jaworskiego, syn księcia legnickiego Bolesława II Rogatki. W 1284 r. ożenił się z Beatrycze, córką Ottona V Długiego, margrabiego brandenburskiego. W 1296 r. po śmierci swojego starszego brata Henryka V Grubego został opiekunem jego synów i objął władzę zwierzchnią nad Wrocławiem. Dobrze przysłużył się księstwu wrocławskiemu i jako pierwszy spisał jego dochody. Z miast ściągał wysokie podatki, nawet do 75% dochodów miejskich, dzięki czemu mógł otoczyć zachodnią granicę swego księstwa łańcuchem obronnych zamków. W Krzeszowie ufundował opactwo cysterskie, które stało się mauzoleum Piastów świdnicko-jaworskich. Z małżeństwa z Beatrycze dochował się jedenaściorga dzieci.