Wzmiankowany jest po raz pierwszy w rejestrze w 1335 roku. Obecny późnobarokowy w latach 1830 i 1871 (remontowany w 1920 i 1964). Jest to obiekt murowany, założony na planie krzyża greckiego. Wnętrze nakryte sklepieniem kolebkowym z lunetami. Barokowy wystrój wnętrza pochodzi z okresu budowy obiektu. Wokół kościoła zachowało się szereg płyt epitafijnych, w tym jeden z dużym herbem rodu Świnków.
Pierwsza wzmianka o istnieniu kościoła pochodzi z XIII wieku. Budowniczowie nadali mu posmak stylu późnogotyckiego. Pierwsza większa przebudowa datowana jest na wiek XVIII, kolejna to lata 1906- 1908. Podwyższono sklepienie, odbudowano zakrystię i poszerzono środek kościoła, nadając mu kształt krzyża. Wnętrze świątyni zdobią późnobarokowe drewniane ołtarze boczne. W centrum kościoła znajduje się ołtarz z wizerunkiem św. Michała Archanioła.
Świątynię wzniesiono w 1500 roku, nadając jej cechy stylu renesansowego. Kościół restaurowano w roku 1830 i 1871. Budowla założona jest na planie krzyża greckiego- wnętrze nakrywa sklepienie kolebkowe.
Pierwsze wzmianki o świątyni pojawiają się ok. 1318 roku. Obecną- murowaną budowlę wzniesiono w 1500 roku w stylu renesansowym. Wnętrze kryje barokowy ołtarz z gotycką rzeźbą Madonny. Istotnymi elementami wyposażenia są obrazy olejne z 1498 roku wykonane na desce.
Późnogotycki kościół pochodzący z XVI wieku. Od strony zachodniej góruje nad nim wieża zwieńczona spiczastym hełmem. Wnętrze tego murowanego kościoła nosi znamię barokowego przepychu. Pięknie prezentuje się bogato zdobiony ołtarz oraz XV wieczna rzeźba Madonny. Na początku lat 70 odkryto freski z przełomu XV i XVI wieku.
Kościół pochodzi z początku XVI wieku- ok. 1500 rok. Świątynia orientowana, jednonawowa, z prezbiterium na bazie kwadratu. Wnętrze kościoła stanowią trzy ołtarze i ambona wykonana w stylu klasycystycznym początku XIX wieku. Na przełomie XIX i XX wieku dobudowani wieżę.
Pierwsze wzmianki dotyczące kościoła parafialnego pochodzą z 1335 rok. Najcenniejszym skarbem tego gotyckiego kościoła są malowidła datowane na ok. 1360 r., unikatowe polichromia- święte postaci, sceny zbiorowe oraz cykl chrystologiczny.
Murowana świątynia, nosząca ślad stylu renesansowego, pojawiła się we wsi na początku XVI wieku. Później była kilkakrotnie przebudowywana. We wnętrzu zachowała się kamienna- gotycka chrzcielnica oraz cztery rzeźby Madonny. W ołtarzu głównym znajduje się wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem.
Kościół zbudowano w 1857 r. – głównie dzięki staraniom ówczesnego proboszcza ks. Prascha. Świątynia wzrosła na fundamentach starej, kamiennej konstrukcji, posiadającej drewniany sufit oraz trzy dzwony. Sklepienie nad prezbiterium pokryte jest malowidłami przedstawiającymi Trójcę Świętą.