Sztolnia kopalni „Marie Agnes” jest położona na prawym brzegu rzeki Bystrzycy w masywie góry Przełęk. Występowało tu złoże barytowo – kwarcowe z rudami cynku, srebra i ołowiu. Początki kopalni sięgają XVI wieku, a szczególnie roku 1740. Kopalnia ma 3 poziomy, z których 2 dolne są zalane. Skałę urabiano ręcznie a wyrobiska nie były zabezpieczone obudową ze względu na mocne skały gnejsowe.
Wieża ciśnień – ceglana zbudowana w 1889 roku w najwyższym punkcie miasta, zmodernizowana w latach 80 – tych XX wieku
Dworzec kolejowy - oddany do użytku w 1856 roku. Budynek dworca o architekturze historyzującej z elementami neoromańskim. Przez stacje przechodzą linie: Legnica – Katowice, Jawor – Roztoka, Jawor – Malczyce.
Parowozownia – wybudowana w latach 1906 – 1907 w pewnym oddaleniu od dworca, pomiędzy torami wyjazdowymi w kierunku Wrocławia i Świdnicy. Jest to obiekt wachlarzowy mieszczący 19 stanowisk i pełne zaplecze techniczne. Od 2004 roku obiekt jest siedzibą Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa na Śląsku.
Dworzec kolejowy (stary) – wybudowany w połowie XIX wieku tuż po otwarciu linii do Świebodzic (1843), Świdnicy (1844) i Legnicy (1856). Pomimo śladów dewastacji warto zwrócić uwagę na ten obiekt ze względu na ciekawy styl arkadowy w jakim został zbudowany. W chwili obecnej jest on zamknięty a odprawa podróżnych odbywa się w nowym budynku dworca, który został wybudowany w latach 20-tych XX wieku.
Dawny wiatrak holenderski wzniesiony w I połowie XIX wieku, od wieku XX pełnił rolę wieży ciśnień.
Elektrownia wodna – zbudowana w latach 1912 – 17, wewnątrz zachowały się w pełni sprawne urządzenia oraz wyposażenie z czasów budowy, obiekt w eksploatacji.
Zapora na Bystrzycy – 44 metry wysokości, 230 metrów długości, zbudowana w latach 1914 – 17 w ramach programu przeciwpowodziowego realizowanego wówczas w Sudetach.
Linia kolejowa Świdnica Kraszowice – Zagórze Śląskie – Jedlina Zdrój – zwana także „Koleją Doliny Bystrzycy” została oddana do użytku 1.10.1904 roku. Jest to jedna z najciekawszych linii kolejowych w Polsce ze względu na perfekcyjne wkomponowanie obiektów inżynierskich (ponad 20 wiaduktów i mostów) w krajobraz oraz wspaniałe widoki.
Dworzec kolejowy oddany do użytku w 1856 roku. Przez stację przechodzi linia kolejowa Legnica – Katowice. W chwili obecnej stacja obsługuje intensywny ruch towarowy na bocznicach prowadzących do okolicznych kamieniołomów.
Młyn pierwotnie wodny, później parowy, rozbudowany i zmodernizowany na początku XX wieku dobrze wyposażony w urządzenia techniczne z lat 20-tych XX wieku jest cennym przykładem architektury i techniki młynarskiej. Tworzy zespół budynków zwartych funkcjonalnie i przestrzennie, w układzie zbliżonym do litery „U”, z wewnętrznym dziedzińcem, brukowanym kostka granitową.
Wieża ciśnień wybudowana w 1877 roku, w 1902 roku podwyższona o kolejną kondygnację, w roku następnym oddano do użytku zamontowany na jej szczycie zbiornik o pojemności 500 m kwadratowych, obecnie nieużytkowana i nie jest udostępniana do zwiedzania.
Most w Parku Centralnym jest pierwszym żelbetowym mostem w Świdnicy, wybudowany w 1911 roku na potoku Witoszówka przez wrocławską firmę Dittmar Wolfsohn & Co, rozpiętość wynosi 26 metrów, widoczne na jednym z przyczółków mostu kartusze przedstawiają herby Świdnicy i Rzeszy.
Most Żelazny jest to nitowana konstrukcja wybudowana w 1902 roku nad rzeką Bystrzycą.
Pierwsza stacja kolejowa w Świdnicy powstała w 1844 roku w związku z budową linii kolejowej z Jaworzyny Śląskiej. Miała ona charakter czołowy i znajdowała się poza granicami twierdzy w rozgałęzieniu dzisiejszych ulic Łukasińskiego i Kanonierskiej w odległości 600 metrów od Rynku. Wyposażenie ówczesnej stacji można uznać za skromne gdyż oprócz budynku dworca na stacji znajdowały się także: magazyn towarowy, wagonownia, 2 budki zwrotnicze oraz obrotnica. Ponadto podróżni mogli skorzystać z restauracji. Po przedłużeniu linii do Dzierżoniowa rozebrano stary budynek dworca i zrekonstruowano go w miejscu, w którym stoi obecny dworzec Świdnica Miasto.
Dworzec kolejowy Świdnica Przedmieście, oddany do użytku wraz z otwarciem linii kolejowej Wrocław – Sobótka – Świdnica 15.08.1898 roku. W latach 1903-1904 wraz z rozbudową stacji wybudowano obecny budynek dworca, który powstał w stylu rodzimym łączącym w sobie cechy secesji oraz stylu przemysłowego. Pomimo surowej i nieregularnej formy dzięki licznym zdobieniom tworzy do dnia dzisiejszego wrażenie spójności i harmonii. W chwili obecnej budynek dworca jak i linia kolejowa do Wrocławia jest zamknięty.
Pierwszy dworzec kolejowy w Świebodzicach znajdujący się przy ulicy Strzegomskiej 20 oddano do użytku wraz z otwarciem linii kolejowej z Wrocławia co nastąpiło 28.10.1843 roku. Był to dworzec czołowy, gdyż przez kolejne 10 lat linia kolejowa kończyła się właśnie w Świebodzicach.
Kamienna wieża wodna z XVII wieku o wysokości 60 metrów, która dostarczała drewnianym rurociągiem wodę do klasztoru.
Kopalnia magnezytu wybudowana w latach 60 – tych XX wieku po odkryciu niewielkiego złoża w formie żył i gniazd składa się z 3 poziomów na głębokości nie przekraczającej 100 metrów, do których prowadzi sztolnia upadowa długości 80 metrów, która swój wylot ma tuż poniżej hałdy. Wydobywany tutaj magnezyt był wykorzystywany na potrzeby budownictwa. Kopalnia nie jest udostępniana turystom.